szewc — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. u; lm M. y {{/stl 8}}{{stl 7}} rzemieślnik zajmujący się wyrobem i naprawą butów {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kląć jak szewc; pić jak szewc {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szewc — m II, DB. a, W. szewcwcze ( u); lm M. y, DB. ów «rzemieślnik wyrabiający obuwie i naprawiający je» Oddać, zanieść buty do szewca ◊ pot. Kląć jak szewc; pić, upijać się jak szewc itp. «kląć szpetnie, dosadnie; pić dużo, upijać się często» □ Szewc… … Słownik języka polskiego
kląć — Kląć, przeklinać na czym świat stoi; kląć w żywy kamień (w żywe kamienie) «kląć bardzo, z pasją, dosadnie, w wielkim zdenerwowaniu»: Takich zatorów nie było w Warszawie od lat. Kierowcy klęli na czym świat stoi. ŻW 12/12/2001. Klnie więc w żywe… … Słownik frazeologiczny
szewc — Kląć, wymyślać jak szewc zob. dorożkarz … Słownik frazeologiczny
dorożkarz — Kląć, wymyślać jak dorożkarz, jak szewc «kląć, wymyślać komuś ordynarnie, używając dosadnych, niewybrednych słów»: Mała Ewa pali, wącha z chłopakami klej, klnie jak szewc. DzPol 5 6/1998 … Słownik frazeologiczny